Kort en bondig
- Natuurlijke boodschapperzweren: Exosomen zijn blaasjes van 30-150 nm die eiwitten, lipiden, mRNA en miRNA tussen cellen transporteren.
- Acellulaire signaalmiddelen: In tegenstelling tot stamcellen leveren ze geen levende cellen, maar puur regulerende moleculen — minder invasief, gemakkelijker te doseren.
- Veelzijdige bronnen: Extractie uit menselijk serum, navelstrengbloed of mesenchymale stamcellen; isolatiemethoden zoals microfiltratie zorgen voor een hoge zuiverheid.
- Gerichte weefselregeneratie: Exosoominjecties bevorderen de synthese van collageen en elastine in pezen, gewrichten en spieren en verminderen littekenvorming.
- Toekomstig potentieel: Gebruik als biomarkers en gepersonaliseerde therapie in orthopedie, esthetiek, oncologie en neurologie beloven een brede klinische toepassing.
Wat zijn exosomen?
Als orthopedist houd ik me dagelijks bezig met genezingsprocessen in het bewegingsapparaat.
De laatste jaren ben ik vooral gefascineerd door exosomen — piepkleine blaasjes van 30-150 nanometer, die bijna elke cel in ons lichaam actief uitzendt.
Deze natuurlijke boodschapperblaasjes transporteren eiwitten, lipiden, mRNA en miRNA en controleren zo essentiële processen: van communicatie tussen immuuncellen tot wondgenezing en de controle van weefselregeneratie.
Wat onderscheidt exosomen van stamcellen?
Je vraagt je misschien af hoe exosomen verschillen van stamcellen?
- stamcellen zijn levende cellen die verdeeld zijn in verschillende celtypen zich kunnen ontwikkelen. Ze werken door te integreren in weefsel en door regeneratieve stoffen te produceren.
- exosomen Aan de andere kant extracellulaire blaasjes, dat gericht is op Signalen verzenden. Ze bevatten geen complete cel, maar zeer actieve moleculen zoals eiwitten, lipiden, mRNA en miRNA, die de celregeneratie toast en Reguleer ontstekingsprocessen.
In de praktijk betekent dit: exosoombehandelingen zijn minder invasief, met een lager risico op immuunreacties, en zijn vaak makkelijker te doseren.
Voor velen patiënten, wat een effectieve, goed verdragen behandelmethode zoeken, dat kan een doorslaggevend voordeel zijn.
Hoe ontstaan exosomen — en wat bevatten ze?
Exosomen zijn geen willekeurige producten, maar het resultaat van nauwkeurig gecontroleerde biologische verwerken in de cellen.
Ze vormen zich in zogenaamde multivesiculaire lichamen en worden klein genoemd. bubbels — medisch blaasje genoemd — in gore of er komen andere lichaamsvloeistoffen vrij.
Elk exosoom bevat een specifieke combinatie van eiwitten, lipiden, nucleïnezuren (bijv. mRNA, miRNA) en meer moleculen.
Deze samenstelling geeft de staat en oorsprong van de cel van herkomst weer en bepaalt op beslissende wijze de eigendommen, functioneert en het doel van exosoomtherapie.
Door hun natuurlijke ingrediënten, ongeveer groeifactoren en signaaleiwitten, exosomen werken direct celtypen, regelen celcommunicatie en, afhankelijk van de aanvraag, ofwel het promoten van de regeneratie, immuunrespons of gericht taps.
Bronnen van exosomen
Afhankelijk van het klinische doel gebruik ik exosomen uit verschillende bronnen:
Extractie van exosomen
Exosomen worden verkregen door middel van verschillende methoden, waaronder microfiltratie en polymeerisolatie.
De kwaliteit en effectiviteit van exosomen hangen sterk af van de gebruikte isolatie- en zuiveringstechnieken.
Microfiltratie is een effectieve manier om exosomen te verkrijgen uit serum of andere vloeistoffen.
Deze methode zorgt voor een hoge zuiverheid en kwaliteit van exosomen, wat cruciaal is voor hun effectiviteit in therapie.
Polymeerisolatie is een andere methode die wordt gebruikt om exosomen uit celculturen of andere bronnen te verkrijgen.
Deze techniek maakt de isolatie van exosomen in hoge concentratie en zuiverheid mogelijk, wat vooral belangrijk is voor therapeutische toepassingen.
De keuze van de juiste methode hangt af van de bron van de exosomen en het gewenste toepassingsgebied om optimale resultaten te bereiken.
Exosomen als nieuwe behandelmethode in de orthopedie
Bij orthopedische exosoomtherapie gebruiken we deze natuurlijke mechanismen voor gerichte regeneratie van gewrichten, pezen, spieren en kraakbeenweefsel.
Door het stimuleren van collageen en elastine wordt ook de regeneratie ondersteund, wat resulteert in een stevigere en veerkrachtigere huid.
In tegenstelling tot traditionele stamcelbehandeling ligt de focus hier niet op de cel zelf, maar op de communicatiemiddelen — de exosomen.
Studies tonen aan dat exosomen specifiek kunnen interfereren met ontstekingsprocessen, de collageensynthese kunnen stimuleren, botgenezing kunnen bevorderen en littekenvorming kunnen verminderen.
Een goed geplande exosoombehandeling kan ook een effectieve aanvulling zijn op bestaande therapieën voor degeneratieve gewrichtsaandoeningen zoals osteoartritis of chronische peesproblemen.
Medisch onderzoek: tumoren en immuunrespons
Kankeronderzoek — met name bij patiënten met hoofd-halskanker — is ook gericht op exosomen.
Tumorcellen geven exosomen af om het immuunsysteem te beïnvloeden of de micro-omgeving voor te bereiden op tumorgroei.
Tegelijkertijd werken onderzoekers over de hele wereld aan het therapeutisch gebruik van exosomen, bijvoorbeeld als dragers van immuuncellen of T-cellen om tumorweefsel aan te pakken.
Bij het gerenommeerde Universiteit van Pittsburgh Exosomen zijn intensief onderzocht in de context van hoofd-halstumorcellen — met opwindende resultaten in de gerichte controle van de immuunrespons door middel van endogene factoren.
Esthetisch gebruik: huid, haar en veroudering
Ik gebruik exosomen ook met succes esthetisch: door middel van micronaaldjes of gerichte injecties in de dermis stimuleren we de celvernieuwing, maken we fijne rimpels glad en versterken we de huidbarrière.
Daarnaast raad ik ontstekingsremmende micronutriënten aan, zoals omega-3-vetzuren en antioxidanten om het genezingsproces duurzaam te ondersteunen.
Als het gaat om esthetische toepassingen, wat is realistisch — en wat niet?
De esthetiek exosoomtherapie Heeft zich met name ontwikkeld in de gebieden Antiveroudering, huidverjonging, haaruitval en naam gemaakt voor huidbehandelingen.
Het effect is gebaseerd op natuurlijke groeifactoren, signaaleiwitten en regeneratiefactoren, dat diep ingaat in de huidlagen binnenvallen.
Maar wat kun je realistisch gezien verwachten?
✔ Mogelijke effecten:
- Soepeler, strakker structuur van de huid door te promoten collageensynthese
- Zichtbare vermindering van fijne lijntjes en pigmentstoornissen
- Suggestie van huidcellen naar celvernieuwing
- Vermindering van haaruitval door te beïnvloeden hoofdhuid-Micro-omgeving
✘ Limieten:
- Diep gegraven rimpels of genetisch haarverlies kunnen niet volledig worden teruggedraaid
- Een eenmalige sessie is zelden voldoende — meestal meerdere behandelingen vereiste
- Een begeleidend Verzorging met geschikte producten, bijvoorbeeld op basis van plasma of antioxidanten, is essentieel
We adviseren u graag persoonlijk — en laten u zien welke combinatie van therapie- en verzorgingsproducten past bij uw huidtype en doelbeeld.
Op welke gebieden wordt exosoomtherapie al toegepast?
De moderne geneeskunde ontdekt voortdurend nieuwe toepassingsgebieden voor exosoomtherapie.
Omdat: door hun vermogen om te richten celcommunicatie en om het te moduleren immuunsysteem Kunnen exosomen flexibel worden onderverdeeld in een grote verscheidenheid aan behandelingen integreren.
Een kort overzicht:
Dankzij hun unieke eigendommen Als biologische blaasjes en dragers van talrijke groeifactoren, eiwitten en nucleïnezuren zouden exosomen in de toekomst bijna alle gebieden van de geneeskunde een rol spelen.
Uitdagingen en beperkingen van exosoomtherapie
Dus veelbelovend de exosoomtherapie Ook — zoals bij elke nieuwe behandelmethode Ook hier zijn er uitdagingen.
De productie van externe exosoomproducten moet voldoen aan de hoogste kwaliteitsnormen.
Het is nog niet definitief duidelijk welke doseren, concentratie en Aanvraagformulier de beste scores leveren — met name in het geval van chronische ziekten of in reconstructieve geneeskunde.
Standaardisatie is een ander probleem: de samenstelling van exosomen varieert afhankelijk van de cel van herkomst en de omgeving.
Ook mogelijke interacties met de immuunsysteem moet zorgvuldig worden overwogen om bijwerkingen uit te sluiten.
Toch werken toonaangevende onderzoekscentra over de hele wereld, zoals de Universiteit van Pittsburgh — om veilige normen vast te stellen voor het therapeutisch gebruik van exosomen.
Kosten en financiering van exosoomtherapie
De kosten van exosoomtherapie variëren afhankelijk van het toepassingsgebied, de bron van exosomen en de behandelmethode.
Over het algemeen zijn exosomen uit menselijk serum de minst dure optie, terwijl exosomen uit navelstrengbloed of stamcellen duurder zijn.
Deze prijsverschillen weerspiegelen de verschillende extractie- en verwerkingsmethoden en de specifieke kenmerken van de exosomen.
Er zijn verschillende financieringsmogelijkheden voor exosoomtherapie, waaronder particuliere ziektekostenverzekeringen, zelfbetalers en onderzoeksstudies.
Sommige verzekeringsmaatschappijen dekken de kosten van bepaalde aanvragen, met name als ze medisch noodzakelijk zijn.
De cosmetische behandelingen moeten patiënten meestal zelf betalen.
Het is belangrijk om vóór de behandeling met een arts of specialist te praten om de kosten en financieringsmogelijkheden te bespreken en een weloverwogen beslissing te nemen.
Exosomen in de diagnostiek: biomarkers met een toekomst
Onderzoek toont aan dat exosomen niet alleen therapeutisch interessant zijn, ze zijn ook ideaal als biomarkers voor de diagnostiek.
Waarom
Omdat exosomen specifiek zijn info transport via de cel van oorsprong — en zo kunnen pathologische veranderingen in een vroeg stadium worden geïdentificeerd.
Met bepaalde Tumorziekten, bijvoorbeeld met tumorcellen in het hoofd en de nek, kunnen exosomale handtekeningen zelfs worden gevonden in serum bewijzen.
Dit opent nieuwe wegen in niet-invasieve vroege diagnose.
Vooral met Patiënten met hoofd-halskanker Momenteel wordt intensief onderzocht hoe exosomen kunnen worden gebruikt om conclusies te trekken over Tumorstatus, de activiteit van immuuncellen of de effectiviteit van een behandeling om te tekenen.
Een blik in de toekomst: exosomen als integraal onderdeel van de moderne geneeskunde
Ik zie exosomen steeds meer als betrouwbare biomarkers: omdat ze specifieke kenmerken van de oorspronkelijke cellen dragen, maken ze een minimaal invasieve vroege detectie van ziekten mogelijk — van gewrichtsdegeneratie tot tumorprogressie.
Wat vandaag nog steeds als innovatief wordt beschouwd, zou binnenkort deel kunnen uitmaken van de dagelijkse klinische praktijk: de combinatie van exosoomtherapie en klassieke geneeskunde biedt een enorm potentieel — zij het voor huidverjonging, met haaruitval, in het oncologie, met ontstekingsziekten van de gewrichten of in de buurt Antiveroudering.
In de toekomst kunnen exosoomproducten specifiek worden afgestemd op individuele behoeften — een nieuwe vorm van gepersonaliseerde therapie, dat zowel functioneel is als esthetisch streeft doelen na.
Integratie in holistische behandelplannen is bijzonder opwindend: van celvernieuwing in diepe huidlagen door het bevorderen collageensynthese tot nauwkeurige controle van T-cellen in de strijd tegen tumorcellen — Exosomen combineren geavanceerde onderzoek, natuurlijke processen en het principe van lichaamseigen genezing.
Bent u geïnteresseerd in exosomen, huidverjonging of reconstructieve behandelingen?
Onze specialisten geven u graag persoonlijk advies — goed onderbouwd, gevoelig en individueel afgestemd op uw doelstellingen.
Arrangeren hier Jouw afspraak.
Häufige Fragen & Antworten
Was macht ein Exosom?
Ein Exosom transportiert biologische Signale von einer Zelle zur nächsten. Diese Signale bestehen aus Proteinen, Nukleinsäuren oder Lipiden und beeinflussen, wie sich Zellen verhalten – ob sie wachsen, sich teilen, reparieren oder Signale an das Immunsystem senden. Exosomen helfen also bei der Kommunikation im Körper und können gezielt eingesetzt werden, um Heilungsprozesse zu unterstützen oder Entzündungen zu regulieren.
Was ist die Exosomen-Therapie?
Die Exosomen-Therapie ist ein modernes Verfahren, bei dem gezielt Exosomen eingesetzt werden, um Heilungsprozesse im Körper zu fördern. Sie kann bei Gelenkbeschwerden, Hautproblemen, Haarverlust oder sogar unterstützend in der Krebsmedizin angewendet werden. Die enthaltenen Wachstumsfaktoren, Proteine und anderen Moleküle wirken dabei wie natürliche Regulatoren, die Entzündungen hemmen, Zellen aktivieren und Regeneration beschleunigen. Je nach Ziel werden die Exosomen per Injektion, Infusion oder Microneedling verabreicht.
Wie teuer ist eine Exosomen-Behandlung?
Die Kosten für eine Exosomen-Behandlung variieren je nach Anwendungsbereich, Anbieter und Art der eingesetzten Produkte. In der ästhetischen Medizin liegen die Preise pro Sitzung häufig zwischen 300 und 900 Euro, etwa bei Hautverjüngung oder Behandlung von Haarausfall. Bei orthopädischen oder medizinischen Anwendungen können die Preise je nach Aufwand und Begleittherapien höher liegen. Da es sich um eine individuelle Gesundheitsleistung handelt, übernehmen gesetzliche Krankenkassen die Kosten in der Regel nicht.
Was sind Exosomen einfach erklärt?
Exosomen sind winzige Bläschen, die von fast allen Zellen unseres Körpers freigesetzt werden. Sie transportieren wichtige Informationen wie Proteine, Fette oder genetisches Material von einer Zelle zur anderen und helfen so, Zellprozesse zu steuern. Man kann sie sich wie kleine Boten vorstellen, die Nachrichten im Körper überbringen – zum Beispiel, um Heilung anzustoßen oder das Immunsystem zu beeinflussen.
Welche Rehabilitationsmaßnahmen sollten nach der Behandlung mit ChondroFiller® liquid durchgeführt werden?
Die Nachbehandlung variiert je nach Defektlokalisation: Hauptbelastungszone oder Patella/Trochlea femoris. Mobilisation am 2. postoperativen Tag, Teilbelastung 20 kg. Bewegungsschiene und Flexion wichtig. Radfahren und Schwimmen nach Vollbelastung erlaubt. Isometrisches Training und Sportarten mit hohem Sturzrisiko nach 1 Jahr.
Weiterbehandlung des Patienten nach der Defektfüllung?
Die Extremität wird in Streckstellung gebracht und die Zugänge verschlossen. Eine Drainage ist nicht erforderlich. Kontrollen werden vermieden, da Blutungen die Sicht behindern und eine erneute Schwellung das Implantat lösen könnte. Kernspintomographische Kontrollen zeigen den sicheren Sitz der Matrix. Nach Anlegen des Verbandes wird das Gelenk mit einer Orthese für 48 Stunden in Neutralstellung ruhiggestellt.
Wie kann die Höhe des Implantats an den umgebenden Knorpel angepasst werden?
Die Höhe des Implantats kann nach der Aushärtung entweder manuell modelliert oder automatisch durch den Druck der entsprechenden Gelenkfläche an die Höhe des umgebenden Knorpels angepasst werden.
Wie erfolgt die Füllung der Defektzone?
Die Defektzone muss in weniger als 20 Sekunden gefüllt werden, da die Reaktion der Lösungen sofort beginnt. Die schnelle Applikation durch den Mischadapter der Zweikammerspritze erhöht die Stabilität der Implantatmatrix. Der Knorpeldefekt wird vollständig und minimal über die Höhe des umgebenden Knorpels hinaus mit der Kollagenmatrix aufgefüllt. Bei optimaler Temperatur von 30 bis 33 °C härtet die Matrix innerhalb von 2 bis 5 Minuten aus, was optisch an der milchigen Trübung des anfangs klaren Gels erkennbar ist.
Wie schnell geliert ChondroFiller® liquid zu einem festen Kollagengel?
Für die Behandlung mit ChondroFiller® liquid ist es notwendig, dass das Implantat eine Temperatur von 30 bis 35 °C hat. Bei Einhaltung dieser Temperatur geliert das Gel innerhalb von 2 bis 5 Minuten.
Wie wird ChondroFiller® liquid für die Implantation vorbereitet?
ChondroFiller® liquid wird aufgetaut: 24 Stunden bei 2-8 °C oder 30 Minuten bei 25-30 °C. Vor der Applikation in der Zweikammerspritze auf 30-33 °C erwärmen. Der Luerlock-Mischadapter und eine Sterican®-Einmalspritzkanüle der B. Braun Melsungen AG werden hinzugefügt. Die ersten Mikroliter der Matrix werden verworfen.
Wie wird das Debridement durchgeführt?
Das arthroskopische Debridement des Knorpelschadens erfolgt mit Shavern oder Curetten. Chondromalazische Anteile werden entfernt und eine stabile Knorpelschulter belassen. Die subchondrale Platte darf nicht perforiert werden. Die Knorpelränder werden für die Implantatverankerung leicht unterminiert und der Defekt zur Dokumentation vermessen.
Muss die Defektzone vor der Implantation getrocknet werden und wie erfolgt diese Trocknung?
Vor der Applikation von ChondroFiller® liquid muss der Knorpeldefekt trocken sein. Spülflüssigkeit aus der Arthroskopie sollte vollständig entfernt und das Knorpelbett separat getrocknet werden. Absaugen ist nicht ausreichend; eine Arbeitskanüle und eine intraluminal eingebrachte Kompresse ermöglichen die Trocknung durch Dochtwirkung. Alternativ kann eine 10-minütige Gasarthroskopie durchgeführt werden.
Wie muss der Patient gelagert werden?
Die Extremität muss so gelagert werden, dass das flüssige Kollagenimplantat nicht ausläuft. Die Lagerung hängt von der Lokalisation des Defektes ab. Bei femoralen Defekten ist eine Fixierung des Beines bei 90° Beugung von Hüfte und Knie ausreichend. Defekte im Bereich des Rollknorpels und der Tibia erfordern keine spezielle Lagerung. Retropatellare Defekte an der Patellarückfläche können in Bauchlage behandelt werden.
Wie wird das hochwertige Kollagen Typ 1 beim ChondroFiller® liquid-Verfahren in das Gelenk implantiert?
Das ChondroFiller® liquid Verfahren zur Implantation von Kollagen Typ 1 beginnt mit einer Arthroskopie des Gelenkes, um die Indikationskriterien zu überprüfen. Nur wenn diese erfüllt sind, wird das Verfahren durchgeführt. Begleitpathologien wie Meniskusschäden, Bandinsuffizienzen und Achsfehlstellungen werden zuerst behandelt.
Muss vor der Behandlung mit ChondroFiller® liquid eine Mikrofrakturierung (MFX) durchgeführt werden?
Nein.
Wie lange verbleibt ChondroFiller® liquid im Körper? Muss der Eingriff wie bei Hyaluronsäure wiederholt werden?
Nein, beim ChondroFiller®-Verfahren ist nur ein Eingriff notwendig. Das hochwertige Kollagenimplantat wird in körpereigenes, hyalinähnliches Kollagen Typ 1 umgebaut.
In welchen Volumina ist ChondroFiller® liquid erhältlich?
ChondroFiller® liquid ist in drei Größen erhältlich: 1,0, 1,5 und 2,3 ml.
Welche Hilfsmittel werden für die Behandlung mit ChondroFiller® liquid benötigt?
Zur Lagerung ein Gefrierfach und/oder Kühlschrank sowie eine Injektionskanüle.
Wie schnell taut ChondroFiller® liquid auf?
ChondroFiller® liquid kann entweder über 24 Stunden bei 2 bis 8 °C aufgetaut werden. Es ist auch möglich, das Produkt direkt vor der Anwendung in ca. 30 Minuten bei einer Temperatur von ca. 25 bis 30 °C, z.B. in einem Wärmeschrank, aufzutauen.
Darf ChondroFiller® liquid nach dem Auftauen wieder eingefroren werden?
Nein.
Darf ChondroFiller® liquid im Kühlschrank aufbewahrt werden?
Nach dem Auftauen kann ChondroFiller® liquid bis zu vier Wochen im Kühlschrank bei 2 bis 8 °C aufbewahrt werden. Wurde das Produkt auf über 8 °C erwärmt, ist eine Lagerung von mehr als 24 Stunden bei 2 bis 8 °C nicht mehr zulässig.
Wie lange ist ChondroFiller® liquid haltbar?
ChondroFiller® ist nach der Herstellung 24 Monate haltbar, wenn es zwischen -35 und -15 °C gelagert wird. Das Verfallsdatum ist auf der Verpackung angegeben.
Wie wird ChondroFiller® liquid gelagert?
ChondroFiller® liquid wird in einem Gefrierschrank bei -35 bis -15 °C gelagert. Handelsübliche Gefrierschränke sind in der Regel auf -18 °C eingestellt.
An welchen Gelenken wurde ChondroFiller® liquid bisher angewendet?
ChondroFiller® liquid wurde bisher an folgenden Gelenken angewendet: Knie, Hüfte, oberes Sprunggelenk, Schulter, Großzehengrundgelenk, Daumengrundgelenk, Handgelenk.
Welcher Mechanismus löst die Gelierung der flüssigen Komponente zu einem druckfesten Gel aus?
Die flüssigen Komponenten werden durch Auspressen aus der Zweikammerspritze über den Mischadapter vermischt, wodurch der pH-Wert der sauren Kollagenlösung neutralisiert und die Gelierung zu einem druckfesten Kollagengel ausgelöst wird.
Gibt es bekannte Nebenwirkungen?
In seltenen Fällen können Überempfindlichkeitsreaktionen (z.B. allergische Reaktionen, Entzündungserscheinungen) auf Kollagen oder einen der anderen Inhaltsstoffe auftreten.
Welche Vorteile hat Kollagen aus Rattenschwanzsehnen gegenüber Kollagen aus Schweine-, Pferde- oder Rindergewebe?
Etwa 3 % der Bevölkerung zeigen in Hauttests allergische Reaktionen auf Kollagen bovinen oder porcinen Ursprungs. Allergische Reaktionen auf ChondroFiller-Produkte (Rattenkollagen) sind bisher nicht bekannt.
Besteht die Gefahr, dass sich Patienten über das ChondroFiller® Kollagenimplantat mit dem Hantavirus oder anderen Erregern infizieren, die von Ratten auf den Menschen übertragen werden?
Nein, da die Tiere spezifisch pathogenfrei gezüchtet und regelmäßig tierärztlich untersucht werden.
Woraus besteht ChondroFiller® liquid?
ChondroFiller® liquid enthält hochwertiges Kollagen Typ 1 und eine Neutralisationslösung. meidrix biomedicals gewinnt das Kollagen aus Rattenschwanzsehnen von SPF-Ratten (spezifisch pathogenfreie Tiere) mit Gesundheitszeugnis. Die Neutralisationslösung besteht aus Wasser, Hepes und Salz.
Enthält ChondroFiller® liquid Cytokine/Wachstumsfaktoren?
ChondroFiller enthält keine Cytokine/Wachstumsfaktoren.
Wie wurde das Knorpelregenerat qualitativ analysiert?
Das Knorpelregenerat wurde präklinisch am Göttinger Minischwein (Synthese von Kollagen Typ 2, Zellmorphologie, Zellverteilung) und retrospektiv am Menschen (MRI, T2-Mapping) untersucht.
Kann nachgewiesen werden, welche Knorpelqualität durch ChondroFiller® liquid erzeugt wird?
ChondroFiller® liquid erzeugt hyalinähnliches Knorpelregenerat durch Typ-2-Kollagensynthese, chondrozytäre Zellmorphologie und Zellverteilung, wie eine präklinische Studie am Göttinger Minischwein zeigt. Dies wird durch eine laufende retrospektive klinische Studie am Menschen mit T2-MRI-Mapping bestätigt.
Welche Zellen wandern in den ChondroFiller® liquid?
In Tierstudien konnte die Einwanderung von Chondrozyten (Morphologie, Expression von Kollagen Typ 2 mittels Immunhistochemie) und möglicherweise von mesenchymalen Stammzellen nachgewiesen werden. Ein spezifischer Nachweis wurde jedoch nicht erbracht.
Wie gelangen die Zellen in den ChondroFiller® liquid?
Die Bindung der Zellen an die Kollagenmatrix erfolgt über Beta-1-Integrine. Grundsätzlich führt eine Gewebeverletzung (durch Débridement gegeben) zu einer Zellmigration. Zusätzlich wirkt Kollagen Typ 1 chemotaktisch auf eine Vielzahl von Zellen.
Wat gebeurt er als een gescheurde meniscus niet wordt behandeld?
Als u zich afmeldt voor de aanbevolen behandeling van meniscusscheuren, leidt dit noodzakelijkerwijs tot kraakbeenschade en artrose. De scheur wordt bij elke beweging verder beschadigd totdat lopen slechts met grote moeite mogelijk is.
Hoe snel moet een meniscusscheur geopereerd worden?
De pijn en het onvermogen om te bewegen kunnen pijnlijk zijn na een meniscusscheur. In de regel kan de knie niet meer volledig worden gestrekt of gebogen. Ga daarom zo snel mogelijk naar een arts om de vervolgstappen te bespreken.
Hoe lang duurt het voordat een meniscusscheur geneest?
Hoe lang het duurt voordat de meniscus geneest, hangt af van het type en de behandelmethode en hangt af van het individuele geval van een van de patiënten. Het exacte type letsel en de locatie van de scheur zijn bepalend. In de meeste gevallen duurt het 6 tot 14 weken voordat de meniscus is genezen.
Kan een meniscusscheur vanzelf genezen?
Of de meniscusscheur vanzelf kan genezen, wordt hier ook bepaald op basis van de mate van letsel. Je moet ook weten dat de meniscus verschillende zones bevat. Sommige gebieden hebben een goede doorbloeding en andere gebieden die meer gecentreerd zijn in het kniegewricht niet. Als de scheur zich in het goed gecirculeerde gebied van de meniscus bevindt en niet te diep doordringt in de slecht gecirculeerde gebieden, kan deze conservatief genezen.
Hoe wordt een meniscusscheur behandeld?
Allereerst hangt het af van de mate van verknoping van de meniscusscheur. De beschadigde delen van de gescheurde meniscus kunnen na diagnose worden verwijderd of gehecht. Tijdens het verwijderen worden de door de scheur gerafelde delen van de meniscus afgeschoren. Hierdoor kan het ruwe oppervlak van de gescheurde meniscus worden gladgestreken. In enkele zeldzame gevallen wordt de meniscusscheur hersteld door een transplantatie, die wordt gehecht en vervangen door donormeniscus of biologische weefselvervanging.
auteur
